Curacao ons reisverhaal

Op naar Curacao.

Zondag 1 maart. Om twee uur vliegen we naar Curaçao. We nemen de bus, trein en zijn ruim op tijd op Schiphol. De drukte op Schiphol valt erg mee en we krijgen mooie plaatsen in het vliegtuig, dicht bij de nooduitgang. We vertrekken op tijd en om 19.00 uur Curaçao tijd landen we op Hato Airport. We stappen het vliegtuig uit en een warme deken valt om ons heen. Het duurt even voor de bus komt, dus kunnen we alvast wennen aan het Antilliaanse kwartiertje. Het is ongeveer een half uur rijden naar ons hotel, maar omdat we meerdere hotels langs moeten, komen we rond negen uur aan bij Lions Dive & Beach Resort Curaçao. We krijgen een kamer aan de voorzijde van het hotel met zicht op de parkeerplaats. We vinden dit ineerste instantie wat minder, maar later blijkt dat we daar in de ochtend zon hebben en het heerlijk toeven is met een kopje thee. We zetten onze koffers op de kamer en horen salsa muziek op het strand. We gaan opzoek. De sfeer is meteen gezet. Er speelt een band en er wordt gedanst. Het ziet er allemaal erg tropisch en swingend uit. We nemen een heerlijke cocktai. Na een half uur stopt de muziek en omdat we een lange dag achter ons hebben lopen we terug naar onze kamer. Eenmaal op de kamer wordt er op de deur geklopt en staat de man van de receptie voor de deur. Hij heeft een fles champagne, twee glazen en een emmer met ijs bij zich. Wilma is jarig en krijgt dit aangeboden namens het hotel. We zeggen hem dat we de fles morgen heerlijk zullen opdrinken aan het strand. Het was een lange dag.

Lions Dive & Beach Resort - Lekker luieren.

Maandag 2 maart. We hebben heerlijk geslapen. Het is bewolkt, maar als we de dubbele deuren van ons balkon opendoen is het heerlijk warm. Na een kopje thee op het balkon gaan we op verkenning uit. Onze kamer op twee hoog zit boven de receptie, waar voor het gemak ook een pinautomaat staat. Via de trappen komen we op een binnenplaatsje waar een dwerg papagaai (Kiki) zit die veel aandacht vraagt. We lopen richting strand en komen langs het kleine zwembad en via houten vlonders komen we op het terras op het strand waar het ontbijt wordt geserveerd. Ik zal het proberen te omschrijven. Het is al heerlijk warm, de zon prikt door de wolken, uit de speakers van de bar klinkt muziek van de Buena Vista Sociaal Club. We zitten met de voetjes in het warme zand onder de palmbomen aan een verrukkelijk ontbijt. Het ontbijt is in buffetvorm en er is van alles. Als we zo zitten is de lange reisdag van gisteren alweer snel vergeten. Lions Dive & Beach Resort Curaçao is nu al een paradijs, dat belooft wat te worden. Na de bijeenkomst strijken we neer op de ligbedjes en heerlijke stoelen aan het strand. Het water is blauw en de zon komt door. Er staat een windje, wat erg verraderlijk is want we beginnen al langzaam te verkleuren. Het water is heerlijk en het uitzicht geweldig. In de middag nemen we even een frisse douche en lopen naar het Curaçao Sea Aquarium wat naast ons hotel ligt. We hebben daar vrij entree omdat we in het hotel verblijven. Het ziet er slecht onderhouden uit en de dieren leven in wat mij betreft veel te kleine ruimtes, maar het zien van de dolfijnen en schilpadden maakt weer veel goed. Er ligt een glazen bodem boot in het water zodat we ook onderwater kunnen kijken. Het is niet spectaculair, maar wel grappig. Na dit uitje nemen we de fles champagne en strijken neer op het strand. Wat een narigheid. De zonsondergang is redelijk. Wat een romantiek op de eerste dag. We eten vanavond in - Restaurant Hemingway -. Dit is het restaurant waar ook het ontbijt wordt geserveerd. Dus weer eten met de voetjes in het zand en het ruisen van de zee, maar dit maal met stormlampjes als verlichting. Het eten is goed en betaalbaar. Hier betaal je in Antilliaanse guldens. Die heeft de zelfde waarde als onze oude gulden. Je eet hier voor ongeveer zestig tot tachtig gulden met drank. Na het eten lopen we het strand over naar het beroemde Mambo Beach. Helaas is er niets te doen. Het is totaal uitgestorven. Hier zijn ook nog twee eettentjes, maar daar is ook niets te doen. We hebben het snel gezien. De plek waar wij zitten is toch wel geweldig.

Willemstad - Lekker slenteren.

Dinsdag 3 maart. Rond 07.00 uur worden we wakker en drinken op het balkon een kop thee. We hebben een 50 meter zwembad ontdekt en nemen een duik. Heerlijk een paar baantjes trekken voor het ontbijt. Het zwembad ligt tussen de nieuwe appartementen van Lions Dive. Tijdens het zwemmen zie ik Jeroen van der Boom op zijn terras staan. Hij is dus ook op vakantie met vrouw en kinderen. We nemen om 09.00 uur het gratis busje van het hotel naar Willemstad om daar te ontbijten. We worden afgezet op het Wilhelminaplein. Dit is midden in de stad. De weg naar Willemstad is niet echt uitnodigend om te lopen. Jammer want het is nog geen 5 kilometer. De zon staat al hoog aan de hemel en het begint nu al warm te worden. We lopen de Emmabrug over naar Otrabanda. Deze brug wordt bij elke boot naar een punt gevaren, zodat de schepen de haven binnen kunnen varen. In de haven ligt het cruiseschip De Zuiderdam. Het is een enorm cruise schip en het is onwerkelijk om te zien hoe het schip boven de huizen uitkomt. Geweldig. We eten wat bij Subway en komen er al gauw achter dat het ontbijt bij ons hotel toch wel erg goed is. Vanaf subway hebben we uitzicht op de achterzijde van het schip. Aan de rand van de haven, bij het fort, ligt ook nog een ander (mega) cruise schip de Grand Princess. Omdat we zelf met de gedachte hebben gespeeld om deze periode zelf met een cruise te gaan vinden we het allemaal nog mooier. Waarschijnlijk gaat het er toch een keer van komen. We lopen verder door Otrabanda en zien het verschil tussen nieuw en oud. Vlakbij de ingang van de Breedestraat ligt Kura Hulanda. Dit is van oudsher een woonwijk wat omgebouwd is tot een zeer luxe hotelcomplex met alles erop en eraan. Halverwege de Breedestraat is een supermarkt waar ook weer veel Nederlandse producten te koop zijn. We kopen een pak yoghurt en veel water, want het begint erg warm te worden en we moeten dus veel drinken. Gelukkig is het af en toe bewolkt, zodat het niet zo heel heet is. De zon brand wel op je body. Heerlijk hoor, maar je verkleurt wel erg snel ondanks factor 30. We lopen naar het “Oude Fort” wat omgebouwd is tot een moderne winkelpromenade. Omdat het dicht bij de pier ligt waar cruisescheppen aanleggen is het een goede investering geweest. Het ziet er leuk en gezellig uit en er is zelfs een DE Koffieshop, waar we een lekkere cappuccino drinken. Vanaf het fort hebben we mooi uitzicht op “De Zuiderdam” en de Handelskade. Dit is de huizenrij die op alle ansichtkaarten staan van Willemstad en Curaçao. Na de koffie lopen we rustig terug naar het busstation waar we een busje nemen naar het hotel. Deze zet ons na tien minuten voor de deur af voor afl4,00. Snel de zwemspullen pakken en heerlijk afkoelen. We zitten heerlijk onder de palmbomen en snorkelen wat. Dit is pas genieten. Tegen het eind van de middag drinken we iets op het terras aan de waterzijde en komen in een gezellig gesprek met Kees en Miep. Twee gepensioneerde ondernemers. Zij genieten lekker na “hun drukke bestaan” van al het goede in de wereld. Na deze week gaan ze nog twee weken naar Aruba. Na een mindere zonsondergang en een douche, eten we weer bij Hemingway aan het strand. Het is allemaal erg sfeervol.

Lions Dive & Beach Resort - Een dagje strand.

Woensdag 4 maart. Na tien baantjes zwemmen in ons mega zwembad en een heerlijke douche ontbijten we weer in ons hotel met onze voetjes in het zand en zicht op de zee. Wat een narigheid. We lezen wat op de bedjes/stoelen en in de middag gaan we op zoek naar een huurauto voor twee dagen. Het is een druk seizoen en dus zijn er weinig kleine auto’s. Boek je thuis al een huurauto dan krijg je voor dezelfde prijs een grotere auto aangeboden, maar nu moet je er dik voor betalen, en dat doen we dus niet! Het is in ieder geval veel duurder om hier ter plaatste een auto te huren. We moeten morgenvroeg bellen of er misschien auto’s zijn terug gekomen. Na wat drankjes op het terras eten we weer met de voetjes in het zand bij Hemingway. Kees en Miep zijn er ook weer en we nemen na afloop een afscheidsborrel want zij gaan morgen naar Aruba. Het was een luie dag.

Willemstad - Plein Cafe Wilhelmina.

Donderdag 5 maart. We worden wakker van de regen. Het gaat enorm tekeer en we draaien ons nog maar een keer om. Tegen 08.00 uur is het droog en komt de zon er doorheen. Het zwemmen, houden we erin. Na het ontbijt gaan we langs het autoverhuur bureau waar we een Hyundai Getz kunnen reserveren voor morgen. Twee dagen voor $150. We strijken weer neer op onze bedjes. Het is bewolkt en het is goed uit te houden onder de palmbomen. Ineens horen we een bekende stem en zien de zus van onze oude buurvrouw Mariëlle in het water staan. Op het zelfde ogenblik herkent ze ons. Heel bijzonder, ben je aan de andere kant van de wereld kom je een bekende tegen. Erg leuk. Tegen een uur of drie nemen we het busje naar het centrum van Willemstad waar we genieten van het leven langs de kade. Tegen 18.00 uur vertrekken de cruiseschepen. Er ligt er weer één voor de haven en één aan de handelskade. De cruiseschepen zijn echt mega groot. De boot die in de haven ligt wordt achterwaarts de haven uitgeduwd. Geweldig. Krijg er gewoon kippenvel van. Alle mensen aan boord staan op hun balkon of op het promenadedek. Onder luid getoeter vaart het schip weg. We eten vanavond bij het Plein Café Wilhelmina in hartje Punda. Een druk Nederlands eethuis met een goede en gezellige bediening. Het is er erg druk en we moeten rennen voor een tafeltje. We nemen het dagmenu (afl10) kip en tournedos. Met drank en koffie met gebak toe voor net geen afl65, -. We blijven nog een tijdje zitten omdat het zo gezellig is. We lopen door de verlaten steegjes van Willemstad terug naar het busstation in de hoop dat we daar een busje kunnen krijgen. Op de bankjes aan de haven zitten wel wat vreemde gasten, maar we lopen gewoon door. Na een tijdje wachten komt er een busje die ons weer netjes voor de deur van het hotel afzet.

Grande Boca - Een dagje met de auto.

Vrijdag 6 maart. Vandaag gaan we onze huurauto ophalen. Na de nodige handtekeningen rijden we naar de supermarkt waar we boodschappen doen voor een picknick onderweg. We rijden eerst richting Westpunt. Onderweg stoppen we bij verschillende oude landhuizen, waaronder Papaya, Daniels en Dokterstuin. Sommige zijn mooi opgeknapt en andere zijn een vervallen en moeten nog worden opgeknapt. Men is tegenwoordig druk bezig om alles op te knappen. We brengen een bezoek aan het Christofelpark. Het is een natuurpark waar we met de auto doorheen mogen rijden. Ook kan er op sommige plaatsen gewandeld worden. Het is niet heel bijzonder, maar wel leuk om door te rijden. Tijdens het rijden hebben we af en toe een wat regen. Gelukkig zitten we droog en is de temperatuur goed. Je hebt er een grot, kopermijn (stelt echt niets voor), de Grande Boca, uitzichtpunten, cactussen en heel veel hagedissen of gekko’s. We rijden verder naar Westpunt en komen langs eethuis Jaanisch. Dit is een heel bekend eethuis op Curaçao, de eigenaar komt aan tafel de menukaart voorlezen. En inderdaad na een warm welkom in onze schommelstoel, begint hij te vertellen wat er allemaal vandaag te eten is. We bestellen een schotel van zeebaars, garnalen in knoflook, friet en lekkere rijst gemengd met linzen. Samen met koffie, thee en een wijntje voor afl40,00. Een hele leuke ervaring en heerlijk eten. Bij het afrekenen krijgen we een leuk aandenken mee naar huis het is een papagaai met de naam van het restaurant erop. De koffie en thee waren van het huis, zegt hij. We rijden verder langs de westkant van het eiland. Hier liggen de meeste mooie baaien. Bij landhuis Knip maken we een stop en kijken wat rond. Daarna rijden we naar één van de bekendste baaien, de grote Knip. Groot is hij in ieder geval niet, maar het is wel een leuke baai met aardig wat golfslag. Dat hebben we bij ons hotel niet. We stoppen bij een baai waar net verse vis is binnengebracht die men in stukken aan het hakken is. Er staan mensen omheen die een stuk willen kopen. Ook komen er busjes van verschillende restaurants aanrijden die vis komen kopen. We rijden rustig terug naar ons hotel voor een lekkere douche en pakken daarna de auto om weer bij het Plein Café Wilhelmina te gaan eten. Het is weer heerlijk en heel gezellig.

Sint Willibrordus - Nog een dagje toeren.

Zaterdag 7 maart. Vanochtend worden we gewekt door de zonnestralen die trachten onze kamer binnen te komen. Na een kop thee thee op het zonnige balkon rijden we met onze huurauto richting Sint Willibrordus. Dat hadden we gisteren ook kunnen doen, maar omdat we toch twee dagen de auto hebben doen we het vandaag. Hier zijn flamingo’s te zien. Zodra we dichterbij komen om ze te fotograferen vliegen ze weg. Tegenover de flamingo’s is het landhuis Jan Kok. We worden verwelkomd door een grote hond. Er is tegenwoordig een kunstgalerie in gevestigd waar je kunt rondkijken. Het is een klein wit huis met een mooie oprijlaan voorzien van kleurige bloemen en een mooie tuin met cactussen. We willen doorrijden naar het centrum van Sint Willibrordus, maar voor de kerk staan een groot hek. Er is helemaal geen centrum, althans niet in de zin zoals wij dat verwachtten. Het weer betrekt en er vallen af en toe wat druppels. We rijden terug richting Spaanse water. Dit is een gebied waar veel rijke buitenlanders wonen. Het ziet er mooi uit met grote moderne huizen ergens moet ook onze Jan de Bouvrie wonen. Ook hier hebben we weer wat druppels. Jammer. We rijden door naar de Jan Thiel Baai en we verwachten een mooie baai. Je kunt er misschien geweldig snorkelen, maar je komt niet zomaar op het strand. Er liggen drie grote hotels aan deze baai waarvan de gasten allemaal gratis gebruik mogen maken van het strand. Als buitenstaander moet je betalen. Omdat het wat minder weer is zien we hier vanaf. We rijden terug naar ons hotel waar we een duik nemen in ons grote zwembad. Dat hebben we vanochtend niet gedaan. Het weer klaart op en we rijden naar Willemstad. We eten weer bij het Plein Café Wilhelmina. Ik neem een lekkere Antilliaanse stoofschotel. Erg lekker. Berry neemt vis. Als toetje hebben we Caribische koffie (koffie, bruine rum en tia maria) en voor mij een chocolade taart. We genieten volop. Op de handelskade speelt een salsaband. Helaas wordt er niet gedanst. Dit is ook wel wat moeilijk met een drukke straat waar auto’s rijden tussen het terras en het podium. Terug in ons hotel drinken we gezellig nog iets op het strand met Gert-Jan en Lisa, een huisarts uit Vlaardingen en zijn vrouw.

Mambo Beach - Lekker zonnen.

Zondag 8 maart. De auto moet eerst teruggebracht worden en daarna eten we iets op ons balkon. We zoeken weer onze bedjes op onder de palmbomen. Nadat we de afgelopen twee dagen wat op het eiland hebben rondgereden en op onze manier hebben beoordeeld, zijn we tot de conclusie gekomen dat Lions Dive & Beach Resort Curaçao wel een toplocatie is. Vandaag wordt weer een stranddag. De zon is erg fel en we zoeken een plaatsje onder de palmbomen. We ontdekken een echte snackbar op Mambo Beach. Het is een friettent zoals wij die in Nederland kennen. Het is er heel druk. Het personeel is goed op elkaar ingespeeld en voor we het weten zitten we heerlijk aan de friet. We nemen een lekker ijsje toe. We hebben vandaag een hele mooie zonsondergang en genieten van onze laatste avond aan het strand. Het was vandaag de mooiste en heetste dag van de week. Omdat er op zondagavond altijd een buffet is bij Hemingway moeten we van te voren reserveren anders is er geen plaats. We reserveren een tafeltje voor acht uur, maar dit wordt wat later omdat Berry eerst studio sport wil zien Het moet niet gekker worden. Er speelt een salsaband en er wordt uitbundig gedanst. We hebben een tafeltje aan de waterkant en voelen ons erg gelukkig. Het is net een sprookje. Als de muziek is afgelopen gaan we naar Mambo Beach waar een groot feest aan de gang is. Stevige dance muziek en veel drank. Iets verderop het strand speelt een geweldige salsaband. Het ziet er swingend uit. Wat kunnen deze mensen dansen. Ik had gehoopt dat er deze week vaker van dit soort avonden zouden zijn. Het geeft namelijk een enorm tropisch gevoel. Rond middennacht lopen we over het strand terug naar ons hotel.

Lion's Dive & Beach Resort - Last day in Paradise.

Maandag 9 maart 2009. De laatste dag. Na een heerlijk ontbijt aan een van de mooiste tafeltjes van het restaurant (op de vlonder boven het water) nemen we nog een laatste duik in de warme zee. We krijgen een tip voor een mooie snorkelplek. Het is prachtig. We kijken onze ogen uit. Na ruim een uur in het water te hebben gelegen is het de hoogste tijd om te gaan. Om 13.00 uur moeten we onze kamer uit zijn. Dus snel douchen en de koffers pakken. Berry maakt nog even wat laatste foto’s. Met een boekje in de schaduw bij het zwembad maken we de tijd vol. Tegen half vier worden we opgehaald en beginnen we aan de terugvlucht. In het vliegtuig is het wat rumoerig. We kunnen toch redelijk slapen. Redelijk slapen. Om negen uur landen we op Schiphol en nemen we de trein en bus terug naar huis. Het was een heerlijke vakantie waar we relaxed op terug kunnen kijken.

Lions Dive & Beach Resort Curaçao is misschien wel wat groot geworden na de verbouwing. Het oude gedeelte is echt top. De mensen die we spreken die hier al meerdere malen zijn geweest zeggen wel dat het de charme een beetje heeft verloren door de nieuwbouw. Het enige wat wij minder vonden was de bediening bij Hemingway. Het personeel is erg lui en ziet het werk niet. Je moet erg lang wachten voor je wordt geholpen. Maar aan de andere kant heb je natuurlijk vakantie.