Californie ons reisverhaal.
Achteraf geschreven…
We waren er al eens eerder geweest voor een paar dagen. Bij thuiskomst waren we het snel eens, hier willen we nog een keer naar toe. Las Vegas had ons gegrepen. De drukte van Vegas, de rinkelende bellen van de gokkasten en de meest prachtige shows, zowel in de casino's als er buiten. Het geweldig. Dat alles midden in de woestijn. Kijk ’s avonds je ogen uit naar de miljoenen neonlichtjes, maak een helicopter vlucht over de strip, geniet van de vele sterrenrestaurants of neem een kijkje bij de Bellagio fonteinen. En dan natuurlijk de mooiste natuurparken een welkome afwisseling. En als toetje een stuk van Route 66. Las Vegas You Love It or You Hate It
De eerste dagen in Las Vegas
Maandag 13 september. Om 09.00 uur vertrekken we met de stadsbus naar het station. Daar nemen we de trein naar Schiphol, waar we omstreeks 11.00 uur aankomen. We zijn mooi op tijd, maar net te laat voor plaatsen met extra beenruimte. Wel zijn we ruim op tijd voor de controle van de bagage. Het is een hele toestand, maar wel een veilig gevoel. We vliegen om 14.00 uur met een Boeing 777, naar New York. De ESTA die je tegenwoordig nodig bent om naar Amerika te kunnen vliegen, kun je handig aanvragen via esta-aanvragen.nl. Omdat we in New York moeten overstappen en dus weer door de douane moeten, en weer al onze bagage moeten laten checken ontstaan er lange wachtrijen. We hebben twee uur de tijd om over te stappen. We halen het net. Het vliegtuig van New York naar Las Vegas is bijna leeg en we kunnen mooie plaatsen uitzoeken. Bij de landing in Vegas zien we de miljoenen lampjes al. Omdat we al wat extra uren gedraaid hebben (tijdverschil) beginnen we toch wel te verlangen naar een heerlijk bed. Tegen 20.00 uur Las Vegas tijd, landen we en nemen we een shuttle naar ons Hotel. We hebben het hotel (Stratosphere) geboekt in Nederland, via Expedia.nl. Als we de bus uitstappen, kijken we onze ogen uit. Het hotel is 350 meter hoog! Bij aankomst op de kamer hebben we uitzicht op wat later blijkt Down Town Old Vegas. De kamer is ruim en ziet er goed uit en dat voor 31 euro per nacht per kamer. We besluiten om lekker te gaan slapen morgen is er weer een nieuwe dag.
 |
 |
 |
Las Vegas en de strip
Dinsdag 14 september. Het is 03.00 uur en we zijn klaar wakker. Dit kan niet de bedoeling zijn en blijven daarom nog even liggen in de hoop dat we nog wat zullen slapen. Dit lukt tot 06.00 uur en we besluiten om op te staan, mede omdat het al licht begint te worden. We hebben nog wat eten van gisteren over en we hebben de waterkoker bij ons. Een vers kopje thee, zodat we lekker relaxed de dag kunnen beginnen. Om 07.00 uur lopen we heerlijk in onze korte broek en hemdje in de heerlijke zon van Las Vegas. Het begint al gelijk warm te worden, heerlijk. We lopen in een rustig tempo van de noordkant van de Strip naar het zuiden. Onvoorstelbaar wat ze allemaal uit de kast halen om maar mensen te lokken die hun geld laten rollen in de casino's. Als we tegen 10.00 uur langs Mc Donalds komen, nemen we toch nog maar iets te eten (ontbijt) en zien dat we niet de enige zijn. Het is al een drukte van belang. De temperatuur stijgt en we kijken onze ogen uit. Er zijn allemaal bruggen voorzien van glas waar je mee van de ene kant van de zeer drukke strip naar de ander kant kunt komen. We lopen van het ene casino naar het andere. Als we bij de Venetian aankomen, slaan de stoppen door. Dit is werkelijk onvoorstelbaar. We zijn vorig jaar zelf in Venetië geweest en diezelfde sfeer hangt hier ook, alleen is alles overdekt en dus minder warm. De gondeliers zingen prachtig en de winkels zijn bijzonder luxe ingericht. Er is gewoon een kleine stad in een casino gemaakt, geweldig. De gondeliers in Venetië zien er zelfs minder uit dan deze mannen. We lopen verder over de strip. Het is allemaal af, en ziet er sprookjesachtig uit. Ik denk wel dat je ervan moet houden. You love it or you hate it zoals de Amerikanen zeggen. Wij vinden het geweldig. Bijna aan het einde van de Strip staat Luxor. Ook dit is iets onvoorstelbaars. Jammer dat hij een beetje weggedrukt staat. Toen wij 12 jaar geleden hier waren, waren ze Luxor aan het bouwen. En was dit een vlak en open terrein. De piramide is geheel van glas en de kamers zijn allemaal schuin in de piramide gemaakt en hebben dus allemaal uitzicht naar buiten. Je moet naar binnen door de Sfinx die voor de piramide ligt. Binnen bij de ingang staan nog meer Egyptische beelden. Alles is pracht en praal. Het casino is enorm.
 |
 |
 |
Over casino´s gesproken, dit is een ervaring op zich. In alle casino´s staan echt duizenden gokkasten, tientallen tafels voor Black Jack, tientallen tafels voor andere dobbelsteen spellen en natuurlijk een tiental tafels voor roulette. Buiten dat, heeft ieder casino een buffet restaurant wat zo groot is dat er wel 500 mensen kunnen eten. En natuurlijk hebben ze ook specialiteiten restaurants, minstens vier a vijf per casino. Ook zijn er bars waar iedere avond/dag live muziek te horen is. De casino´s zijn zo groot dat als je binnen bent nog niet zomaar de uitgang gevonden hebt. Onvoorstelbaar, maar zeer de moeite waard om dit zelf te ervaren en het over je heen te laten komen. Overdag is er wel wat te doen in de casino´s, maar in de avond is het echt afgeladen vol en word er vreselijk veel geld door heen gedraaid. Mensen wisselen net zo gemakkelijk 1000 dollar als ik een briefje van tien.
Als we tegen 15.00 uur, dus acht uur later en zeven kilometer later uit het Luxor komen zijn we wel toe aan een heerlijke duik in het zwembad. Ons zwembad ligt overigens op de 8ste verdieping van ons hotel. We besluiten om de bus terug te nemen. Het is een ervaring op zich. Wat een drukte, niet alleen in de bus maar ook op de strip. We doen er ruim een uur over. Het is wel gezellig in de bus, want alle Amerikanen willen alles van ons weten en zijn zeer geïnteresseerd. Uitgeput stranden we op een bedje van het verwarmde zwembad. Waar we uitzicht hebben op de 350 meter hoge toren van ons hotel. Met daarop een achtbaan, een spider waarbij je over de rand van de toren komt te hangen, en een attractie die je nog eens extra ver de lucht inschiet. Dit is Las Vegas, een pretpark op de top van een hotel 350 meter hoog! Je hoort de mensen die erin stappen vreselijk gillen, maar dit alles gaan we morgen zelf bekijken. We hebben een vrijkaartje gekregen voor de Tower, omdat we in het hotel verblijven. We genieten van de zon en het zwembad. Als de zon onder gaat blijft het heerlijk warm. We besluiten wat te eten bij het buffet in ons eigen hotel. Het eten is goed en je kon zoveel eten en drinken als je maar wilt. Na het eten vertrekken we met de bus naar de geheel verlichte stad. Dit is nog geweldiger dan bij licht. Dit is natuurlijk te verwachten, maar dat het zo mooi is had ik niet durven dromen. Omdat er bij diverse hotels gratis shows zijn, zoals bij Treasure Island, staan er al veel mensen te wachten. Het wachten is wel de moeite waard. Er word een show met dans en zang gegeven op boten die voor in het water voor het casino liggen. Een boot vaart ook daadwerkelijk en gaat ook nog ten onder. Deze show wordt drie maal per avond gegeven. We lopen nog wat verder en besluiten dan toch maar om te gaan slapen. Tegen half twaalf gaat het licht bij ons uit.
 |
 |
 |
Las Vegas Down Town
Woensdag 15 september. We beginnen vandaag met een goed ontbijt. Het buffet bij ons in het hotel. Het ontbijtbuffet is beter dan het diner buffet. Er is eten te kust en te keur, of je nu warm, fruit of zoetigheid wil alles is er. We nemen de bus naar het eind van de strip om zo de casino´s Paris Paris, Aladin en Flamingo te bezoeken. Paris Paris heeft natuurlijk de Eiffeltoren die in schaal de helft is als het origineel. Erg indrukwekkend. Een poot van de toren staat buiten en de rest is verwerkt in het casino. Ook kun je met de lift naar boven alwaar een super de luxe restaurant is. Verder zijn er om het casino heen allemaal echte Franse winkeltjes nagebouwd die ook weer luxe artikelen verkopen. Als we Aladin binnen lopen ziet het al gelijk Oosters uit. De galerij waar je doorheen loopt voelt echt zoals het ook daadwerkelijk in het oosten is. Het enige verschil is dat hier echt alles schoon is en niet stinkt. Ook hier zijn allerlei winkeltjes te bezoeken. Bij het casino Flamingo, wat al een ouder casino is, hebben ze een binnentuin aangelegd, met daarin echte flamingo´s, pinguïns en palmbomen. Dit alles is overdekt door een glazen koepel. Als we weer buiten komen is de temperatuur weer lekker warm, zo ongeveer 38 graden en het zwembad ligt alweer te lonken. We nemen nog iets kleins te eten bij de Burger King, want echt honger hebben we niet (ontbijtbuffet) en nemen de bus van 14.30 uur terug naar het hotel. Het enige minpuntje aan het liggen bij het zwembad is dat de muziek erg hard staat, dat wil zegen dat je het gevoel hebt of dat er een live band staat te spelen. Helaas is de kwaliteit van de muziek ook nog slecht. Bij het zwembad kan je ook nog gebruik maken van een fitnessruimte en natuurlijk hebben ze een hottub, die echt heet is. In de vroege avond na een heerlijke douche lopen we naar Down Town las Vegas. Omdat we vanuit de hotelkamer een goed zicht hebben op Down Town denken we dat dit niet zo ver is, maar we lopen er toch al gauw een uur over. Eerst lopen we door een donker en beetje smerig stuk, dat overgaat in een schoner gedeelte met allemaal Wedding Chapels. De een is nog mooier dan de andere en het is dus echt lopende band werk. Bij een chapel staan wel tien limo´s. Deze zien er ook wel mooi uit en het schijnt dat Joan Collins hier getrouwd is dus dan moet het goed zijn. Ook zijn er diverse winkels waar je trouwkleding kunt kopen of huren natuurlijk. Als we aankomen in Freemontstreet zien we eindelijk de casino´s die je altijd in films ziet. We vroegen ons altijd al af waar deze films werden opgenomen, Las Vegas Down Town dus. Om ook met de vernieuwing mee te gaan hebben ze het oude gedeelte voor een groot gedeelte overdekt en is er ´s avonds een licht en geluid show. Deze show wordt ieder uur gegeven en is elk uur anders. Het is echt waanzinnig. De verlichting en muziek van de casino´s gaan uit en er word op het halfrond plafond een soort ruimte film vertoond met marsmannetjes en andere buitenaardse wezens. Ook de ruimte raketten en ufo´s gaan van links naar rechts. De muziek die daarbij gedraaid wordt is echt hard en je word helemaal meegezogen in het geheel. Het is echt de moeite waard. We krijgen trek en zien dat je ergens lekker Indisch kunt eten. We komen in een casino, met daarin een chinees buffet. Hier kan je kiezen uit nasi/bami met 2 gerechten . Het ziet goed uit. Het wordt erg druk en het meisje bij de kassa heeft er niet zo´n zin in, terwijl het meisje wat de gerechten opschept, maar door blijft scheppen. Dus een lange wachttijd bij de kassa en veel ergernis. Na afgerekend te hebben zoeken we een rustig plekje op. Nou ja, de muziek in het casino is erg irritant. Als we het casino verlaten is er weer een ander show begonnen die zeker zo mooi is. Hierna nemen we de bus terug naar ons hotel. Het is gelukkig de stopbus zodat we goed kunnen genieten van de hotels aan de strip. Als we bij ons hotel aankomen, blijkt dat de stroom van ons hotel is uitgevallen. De liften werken niet. Geduldig wachten we even. Als de stroom weer terug is nemen we de lift naar onze 14e etage. Als we op de kamer komen, begeeft de stroom het weer, maar ja als je de ogen dicht hebt merk je daar niets van. We gaan toch slapen. Het was weer een heerlijke dag.
 |
 |
 |
Golden Eagle Pas
Donderdag 16 september. Vandaag is de dag van Berry. We gaan onze huurauto ophalen. We kunnen hem om 09.00 uur ophalen bij Circus Circus. Daar zit een kantoor van Dollar rent a car. Berry is erg benieuwd welke auto we krijgen. We hebben een gratis upgrade naar een Fullsize. Een flinke jongen dus. We regelden de papieren en krijgen een sleutel mee voor een Chrysler. He, gelukkig het is geen Europese auto. De auto staat in de parkeergarage op de 5de verdieping. Als we erheen lopen, begint Berry toch echt wel nerveus te worden. Op de vijfde verdieping aangekomen druk ik op de sleutel van de centrale deurvergrendeling. Ik zie niets, alleen Berry die kijkt of dat hij geesten ziet. Hij vraagt of ik nog een keer wil drukken en zijn blik spreekt boekdelen. Het is inderdaad een vreselijk grote bak. Het is een donkerblauwe Chysler 300. Berry is er gelijk helemaal weg van. Hij rijdt inderdaad erg lekker en we besluiten om naar de shopping mall te gaan omdat er nog een geheugenkaart voor het fototoestel gekocht moet worden. Bij de Ritz fotozaak in het begin van de Mall worden we vriendelijk geholpen. Trouwens alle mensen zijn erg vriendelijk en lijken in je geïnteresseerd. Verder hebben we niets nodig en stappen we weer in de auto. Want daar hebben we natuurlijk de auto voor. We kopen wat te drinken en te eten en natuurlijk een koelbox en rijden naar de Red Canyon. Dit is een Nationaal Park en we kopen hier dus gelijk een Golden Eagle Pass waarmee je toegang hebt tot alle Nationale parken. Let wel op want voor State-Parken moet je wel apart betalen. Als we Las Vegas uitrijden is het alleen maar zand en rotsen. Ook zijn er Yoshua trees en Yuka´s, erg apart om te zien. Als we door het park rijden kijken we onze ogen uit. Het is echt schitterend en dit is pas het begin van alle parken. We lopen een stukje en het is er bijzonder stil, erg lekker na het drukke Las Vegas. Maar tegen het eind van de middag gaan we toch nog een nacht doorbrengen in die onvoorstelbare stad. In ons hotel op de 6e verdieping zit een gratis laundry service. Daar maken we dankbaar gebruik van. Je kunt daar pakjes wasmiddel kopen en draaien maar. Als ons wasje draait nemen wij een duik in het zwembad. Na dit alles is het showtime, met onze limo over de strip. Het is moordend heet. We hebben aan het begin van de strip een tentje gezien waar je echt chinees kunt eten. Het ziet er goed uit. We gaan daar een hapje eten. We parkeren de auto bij casino Luxor, vanaf daar is het maar een klein stukje lopen. Het parkeren op de strip is wel goed geregeld, je mag in alle parkeergarages parkeren. Het enige nadeel is dat je door het casino pas weer op de strip kunt komen en dus wel even onderweg bent. Maar het is wel gratis parkeren. Mijn mening is dat als je maar een klein beetje verslaaft bent aan gokken je ver van Vegas vandaan moet blijven. Na het eten rijden we nog een stukje downtown om de mooie wedding Chapels op de foto te zetten. We hadden de vorige avond onze camera thuis gelaten. De Chapels zijn erg mooi en je kunt er zelfs een Drive Thru wedding maken. Lekker Amerikaans.
|
 |
 |
Mount Carmel Junction
Vrijdag 17 september. Vandaag voor de laatste keer een ontbijtbuffet in ons hotel en het is weer lekker. Na het pakken van de koffers komt Berry voorrijden met de big car. Alles past er met gemakkelijk in. We rijden in Noordelijk richting en komen door het Valley of Fire State park. Dit is geen National Park en moeten we zes euro entree betalen. Maar het is zeer de moeite waard. We lopen een stukje door de "Mouse Hat", een soort kleine Canyon, waar de reptielen voor je voeten lopen. Bij het zien van het eerste reptielen schrik je heftig. Er staat geen zuchtje wind en het is dus bloedheet in de Canyon, maar heerlijk rustig. Het state park bestaat voornamelijk uit rood gesteente. Heel bijzonder. We rijden verder naar Zion NP. De weg ernaartoe is geweldig. Voordat we het park ingaan, stoppen we in Springsdale. Het ziet er gezellig uit, maar ze hebben helaas geen kamers meer beschikbaar, dus rijden we door. We besluiten om vanaf de zuidelijke ingang het park in te rijden en niet de bus te nemen naar het noorden. Het park is erg mooi en er komen hier en daar wat herinneringen naar boven van twaalf jaar gelden. Als we na een mooie tocht het park zijn doorgereden komen we uit bij Mount Carmel Junction. Zoals Berry zegt is het een kruispunt met een motel en een tankstation, en inderdaad meer is het niet. Wel hebben ze in het motel een slaapplaats voor ons. We bekijken de kamer van te voren en besluiten dat we er wel 45 dollar voor over hebben. Omdat we in de buurt zijn van de "Pink Dunes Statepark", nemen we de auto en rijden we er naartoe. De zonsondergang moet daar erg mooi zijn. Het park is niet echt groot, maar wel mooi. Het bestaat zoals de naam wel zegt uit zandduinen met een mooie rode kleur die erg mooi oplichten bij de ondergaande zon. Na het parkeren van de auto lopen we de duinen in en genieten we van het fotogenieke uitzicht. Wat ik jammer vind is dat de duinen opengesteld zijn voor quads, dit zijn vierwielige motoren die veel lawaai maken en bandensporen op de mooie duinen achterlaten. Naast het park is een camping en als je daar niet in het bezit bent van een quad, val je buiten de boot. Het ziet er allemaal wel gezellig uit de mensen zijn aan het barbecueën. Het begint donker te worden en we rijden terug naar ons hotel op het kruispunt. We eten wat bij het restaurant van het motel. Het gaat hier om een familie motel/restaurant. Helaas hebben ze een enorm personeels tekort en we moeten wel wat lang wachten. Het eten was redelijk. We krijgen een soort oliebollen toe! Het eten is meer dan genoeg dus de oliebollen laten we maar staan. De dame pakt ze voor ons in om mee te nemen. Dan zoeken we het bed op.
 |
 |
 |
Bryce Canyon
Zaterdag 18 september. We hebben de luxe dat we een magnetron op de kamer hebben. We kunnen dus de oliebollen lekker opwarmen Een lekkere kop thee erbij en klaar zijn we. Berry eet nog iets in het restaurant. We vertrekken naar Cedar Breaks. Onderweg is het erg koud en het weer houd niet over. We zitten op bijna 3000 meter. Het uitzicht bij Cedar Breaks is adembenemend mooi, dus nemen we de vreselijk koude wind voor lief. We rijden verder naar de Bryce Canyon. We besluiten om voor de Canyon een hotel te zoeken. Dit lukt in Panguith. Voor 36 dollar hebben we een perfecte kamer. De eigenaar van het motel is een chinees. Dit is weer eens wat anders. Na het droppen van de spullen rijden we naar de Bryce. Onderweg doen we nog wat inkopen bij een supermarkt om de innerlijke mens gerust te stellen. Eerst rijden we door de Red Canyon. Dit is een weg die voert tussen fel rood gesteente. Helaas is het niet echt zonnig, maar wel fantastisch. We rijden de Bryce Canyon binnen en krijgen een map. Omdat we een NP pas hebben hoeven we de 20 euro entree niet te betalen. We besluiten dat we morgen in de ochtend een wandeltocht gaan maken door een gedeelte van de Canyon. Nu gaan we verschillende uitzichtpunten bekijken. Ik kan me nog herinneren dat dit heel erg mooi is en inderdaad je kijkt je ogen uit. Soms is het helaas een beetje bewolkt, maar als de zon doorkomt, is het adembenemend. Het is allemaal zo onwerkelijk dat je midden in een bijzonder natuurverschijnsel staat. Het wordt later en we hopen op een mooie zonsondergang. Omdat het te bewolkt is valt dat in duigen, maar toch is het fantastisch. Als we richting motel gaan wordt het weer slechter. Na een heerlijke douche eten we wat bij 1 van de 3 eetgelegenheden in het dorp. Achteraf hebben we de beste genomen. We kijken op bed nog wat tv.
Hanksville
Zondag 19 september. Wat onrustig geslapen. We nemen ontbijt op de kamer in de vorm van cornflakes met melk en ontbijtrepen. Als we naar buiten kijken is het weer slecht en het regent. Als we willen gaan wandelen door de Canyon moet het wel droog zijn. We wachten op de kamer op beter weer, we stillen de tijd met het kijken naar een leuke film op tv (Steward de muis). Toch maar richting Canyon. Hoe dichter we bij komen hoe slechter het weer word. De hele Canyon ligt in de mist en we zijn blij dat we gisteren al heel wat gezien hebben van het park. We hebben geen keus en rijden dus verder naar het volgende NP. Dit is Capitol Reef. Hoe verder we van de Bryce afrijden hoe mooier het weer wordt. De weg naar Capitol Reef is geweldig en in tegenstelling van wat we van het park dachten, is ook dit park erg de moeite waard. Voor dat we het park inrijden kopen we wat broodjes en drinken bij de supermarkt in Torrey. De supermarkt is bij ene benzine station en we gaan heerlijk buiten aan de picknicktafel zitten. Het weer is hier helemaal opgeklaard. In het park rijden we de Senic drive en komen bij een wandelroute van ongeveer 2 mile. Als we hier doorheen lopen komen letterlijk de wanden op ons af. We lopen door een Canyon die steeds smaller word. Geweldig. Aan het eind van de Canyon moeten we nog wat klimmen om bij de watertanks te komen, maar als we boven komen zijn de tanks leeg. Als we weer terug lopen weet Berry gelukkig de weg, want ik ben het spoor geheel bijster. Erg vervelend als je hier alleen bent. Over de senic road rijden we verder naar Moab. Als we Capitol Reef uitrijden komen we in een ongelofelijk gebied. Bij Caineville begint een soort maanlandschap wat bestaat uit grijze duinen met daarbovenop grijze rotsen. Het ziet er saai uit maar is onbeschrijfelijk mooi. Later blijkt dat het een heel zacht gesteente is wat door de regen zo gevormd is. Het is echt prachtig om te zien. We rijden verder om een slaapplaats te zoeken. Als we Hanksville binnen rijden zien we een leuke slaapgelegenheid. Het is een appartement voor $38 wat rustig gelegen is aan de doorgaande weg met een geweldig uitzicht op de bergen. We zitten heerlijk voor ons appartement en kletsen met onze buren (Duitsers die hier al jaren komen). Hanksville is ook weer een heel klein dorp, maar dit heeft juist wel zijn charmes. We lopen eruit om te zien of er nog wat te eten valt. We eten wat bij 1 van de 2 eetgelegenheden die het dorp rijk is en het eten (visgerecht met salade voor $20,50) is goed en de bediening (oudere vrouw) is erg leuk. Het restaurant ziet er van binnen erg mooi uit, met allerlei visgerei. Na het eten lopen we terug naar ons leuke appartement en kletsen nog wat met een jong stel. Ze zijn een reis door Amerika aan het maken, maar dan hardlopend en fietsend. De jongen loopt bijna iedere dag en dat drie maanden lang ongeveer 35 mile. Hij duwt daarbij ook nog een winkelkar voor zich uit. Daarin zitten oa de kampeerspullen, voor als ze onderweg willen slapen. Zijn vriendin fiets met hem mee. Het is allemaal voor een goed doel. Ze willen een project opzetten in Rwanda. Geweldige mensen. We hebben het ook nog even over de verkiezingen die op het spel staan in Amerika. Ze vertellen ons dat ze op Kerry gaan stemmen omdat Bush niet hun man is. Na dit leuke gesprek, gaan we naar binnen een film kijken (Speed). Heerlijke dag weer.
 |
 |
 |
Goblin Valley State Park
Maandag 20 september. Na een heerlijke nacht in het geweldige appartement ontbijten we met cornflakes en thee. We pakken onze koffers en rijden naar Goblin Valley State Park. De weg ernaar toe is erg mooi. De bergen (gevormd door erosie) zijn afwisselend rood en grijs. Dit is een vervolg op het grijze gedeelte waar we gisteren doorheen gereden zijn. De Goblin vallei is een vallei waar door de erosie figuren in de vorm van paddenstoelen ontstaan. Het is vreemd dat er ineens een totaal ander landschap ontstaat. Na een wandeling tussen de vreemden paddenstoelen rijden we verder naar Moab. Onderweg een lekkere kop koffie bij een benzinepomp en dan op zoek naar een kamer. Als we in Moab aankomen, zien we dat dit een erg toeristisch oord is waar ze ook de prijzen wel weten. We krijgen uiteindelijk een kamer voor twee nachten voor de prijs van $115 . Het is lang niet zo leuk als gisteren maar hier hebben we dan weer de voordelen van een stad. Omdat de kamer nog niet schoon is rijden we eerst richting Canyonland. We doen wat inkopen in de supermarkt en eten rustig onze broodje met kipfilet op in een speeltuintje. Het weer ziet er goed uit en we rijden verder (25 mijl) naar het park. Als we bij het park aankomen, doet het ons denken aan Schotland met zijn hoogvlaktes. Ineens is er een onvoorstelbaar gat te zien. We wisten van de vorige keer dat Amerika ons telkens kan verbasen, ook nu is dit weer het geval. Onderweg rijden we van uitzichtpunt naar uitzichtpunt. We lopen twee verschillende wandelroutes. Een daarvan gaat naar een krater, waar we genieten van het uitzicht. Met een jongedame die een rondreis door Amerika maakt met een heel klein busje met veertien internationale jongeren. De andere route loopt naar een uitzichtpunt op de Colorado rivier. Het uitzicht is geweldig. Als we teruglopen naar de auto lijkt het erop dat we een schitterende zonsondergang hebben en blijven dus nog even bij de Canyon. Helaas gaat de zon toch nog achter de wolken. We rijden terug naar het hotel en droppen onze koffers op de kamer en lopen de stad in om wat te eten. We komen uit bij een pizzatent waar je onbeperkt pizza kunt eten. De pizza's waren echt heerlijk en ik ben wel wat gewend. We lopen rustig met volle buik naar de hotelkamer terug waar we heerlijk gaan slapen.
 |
 |
 |
Arches National Park
Dinsdag 21 september. Als we de gordijnen opendoen zien we dat het regent. We blijven daarom nog maar even liggen en nemen daarna een ontbijtje in de receptie van het hotel. Dit is hier gebruikelijk. Na ontbijt rijden we naar Arches NP. Dit park bestaat uit door erosie uitgesleten bergen. Daardoor zijn er bogen ontstaan. We hebben hier hoge verwachtingen van en vinden het dan ook erg jammer dat het regent. Ondanks de regen gaan we toch een eindje wandelen door het park. Dit is nadat we door het park gereden zijn. Als we een kwartier onderweg zijn begint het droog te worden. Het is wel koud, maar omdat we goed gekleed zijn wordt het een heerlijke wandeling van een paar uur. Het park is erg mooi, maar heel anders dan we hadden verwacht. We rijden terug door het park en stoppen onderweg nog bij wat trials. We lopen een wandeling naar de "Windows". Dit zijn twee bogen naast elkaar die ogen lijken. Na deze wandelingen rijden we terug en gaan weer heerlijk van het pizza buffet genieten.
 |
 |
 |
Monument Valley
Woensdag 22 september. Als we opstaan, staat de zon alweer hoog aan de hemel en we zien er vanaf de bergen in te gaan omdat het weer daar erg slecht is. Dit is het voordeel wat je hebt als je niet als van te voren boekt. We ontbijten en rijden richting het park Mesa Verde. Dit is een park waar mensen (indianen) leefden in holen in de bergen. Deze huizen werden gebouwd onder het overhangende gesteente. Het is erg interessant om te zien hoe die mensen gebruik maakten van de voordelen van deze bergen. In de zomer koel en in de winter lekker warm. We maken een wandeling naar beneden naar de holen. De rest van het park is pas geleden afgebrand wat erg jammer is. Na deze wandeling rijden we door naar het meest fotogenieke onderwerp van Amerika en de favoriet van Berry. Namelijk Monument Valley. De weg door Colorado is voor deze begrippen erg groen. Het is een mooie route, die verderop veranderd in een saai stukje waar niemand woont of te zien is. Onderweg stoppen we bij een paar campers in the middle of nowere. We willen wat eten. Helaas is er niets, alleen een kwispelende hond die ook honger heeft. We nemen dan maar wat uit onze eigen koelbox. We rijden verder om de zonsondergang in Monument Valley mee te maken. Om 17.00 uur rijden we het park in. Er is een 17 mijl route door het park. Het is een rode zandweg die erg stoffig is. Het park bestaat uit enorme rotspartijen, die erg bekend zijn van tv. Het ziet er allemaal mooi uit en doordat de zon langzaam ondergaat worden de kleuren van de rotsen veel intenser. Het lijkt net of ze branden. We hebben het geluk dat we een wolkenloze zonsondergang hebben en de stenen gloeien echt knalrood op. Ook de lucht wordt iets rood en die zorgt voor een extra dimensie. Als de zon ondergaat word het snel koud. We zijn een van de laatste (20.00 uur) die het park verlaten en hebben een erg tevreden gevoel. Nu nog een slaapplaats. Omdat dit gebied erg afgelegen ligt zijn er weinig slaapgelegenheden. We gokken op een motel langs de weg, maar we komen niets tegen. Het is al 22.00 uur en we willen toch wel een kamer. (Dit is het nadeel als je niets van te voren boekt). We rijden helemaal door tot aan Tuba city, waar we de laatste kamer krijgen in een motel. De kamer is erg groot en de douchegelegenheden moeten worden gedeeld. We besluiten niet meer zo lang te wachten met het naar slaapplaats. Het was weer een mooie dag met prachtig weer.
 |
 |
 |
Grand Canyon
Donderdag 23 september. Heerlijk geslapen en na een ontbijtje op de kamer rijden we naar Cameron om daar een hotel te boeken vanwaar we de Grand Canyon kunnen gaan bezoeken. Het hotel heeft kamers vanaf $80. Dit vinden we echt te gek. We besluiten verder te zoeken, We hebben bij de benzine pomp een boekje gepakt met daarin coupons voor voordelige hotels. Berry komt op het geweldige idee om een hotel te bellen in de buurt van Williams, dat ligt gunstig op onze route. Als we bellen hebben we een kamer voor $40. Het bed voor vanavond staat klaar. We gaan met een gerust gevoel naar de Grand Canyon. We komen binnen bij Desert View, dit is de zuidzijde van de Canyon. Ondanks dat we er al een keer geweest zijn, blijft het onvoorstelbaar mooi. Op dit punt staat een watchtower, gemaakt door indianen. We hebben vanuit de Tower een mooi uitzicht op de Colorado rivier. Als we de oostzijde het park inrijden kijken we op bijna ieder punt de Canyon in. Het uitzicht is werkelijk uniek. Tegen de middag nemen we wat te eten in een restaurant in the Village. Vooral het toetje met warm appel kaneelijs en slagroom is verrukkelijk. We zetten de auto op de parkeerplaats en gaan we met pendelbussen van het ene naar het ander uitzichtpunt. Je kunt net zovaak in en uitstappen als je wilt. We stoppen bij een punt en lopen vier a vijf km langs de rand van de Canyon. Bij "Hopipoint" loopt een ranger die uitleg geeft over een condor die een nest heeft met een jong in een rots. Zij heeft kijker met een telelens staan waar je mag kijken. Het jong is goed te zien. De condor zit in een kleine uitsparing in de rots. We lopen nog wat verder en nemen de bus terug in de hoop op een mooie zonsondergang bij het sunset point. Het dreigt bewolkt te worden, maar dan komt de zon onder de wolken vandaan en kleurt de hele Canyon knalrood. We hebben geluk. Ook nu word het weer snel koud en donker en we rijden naar ons vooraf geboekt hotel. Als we Williams (route 66) binnenkomen rijden ziet het er erg gezellig uit. We vinden ons hotel snel en het ziet er perfect uit. We gooien onze spullen op de kamer en lopen Williams in. Op zoek naar een plek om te eten zien we echte "Diner". Bij binnenkomst ziet het er leuk uit. Back to the fifties. Ze hebben homemade fries. We besluiten om hier te gaan eten. Het eten in Amerika is niet hoogstaand (weinig kruiden).
Route 66
Vrijdag 24 september. De zon schijnt alweer volop. Het is nog wel wat fris, maar het wordt snel warmer. We ontbijten in ons hotel. We gaan op zoek naar een laundry. We stoppen bij een landry-omat, doen ons wasgoed in de machine, en gaan vervolgens de winkelstraat in. De straat, Route 66 is een aaneenschakeling van souvenirs winkels en kleine musea. Ze hebben echt geweldige spullen (hebben dingetjes). Tussendoor doen we ons wasgoed in de droger en kijken nog wat verder. Er is een zaak waar oude auto's staan tentoongesteld. We kopen een T-shirt en een bordje voor op het toilet. De was is klaar. Geweldig. We pakken de auto en rijden verder over Route 66. Als we Seligman binnen rijden lijkt het wel een kermis. Er staan twee grote bussen met toeristen die zich tegoed doen aan eten, drinken, souvenirs kopen en het maken van foto's. In Seligman woont een kapper die Route 66 levendig wil houden, mede voor zijn eigen (souvenirshop). Ook buiten staat van alles wat met de jaren 50 te maken heeft. Allerlei oude auto's, benzine pompen etc. Het gaat om een stukje van ongeveer 100 meter. Dit is echt Amerika. We drinken een kop koffie op het terras en slaan alles gaande. Als de bussen zijn vertrokken hebben we rustig de tijd om foto's te maken. De rest van route 66 is saai en we besluiten om een hotel te zoeken in Kingman. We willen wel een zwembad om heerlijk rustig te zwemmen vanmiddag. We hebben nog steeds het bonnen boekje en zien een hotel met zwembad voor. Als we het hotel zien zijn we verkocht en genieten heerlijk van de luie stoelen bij het zwembad. Het water is wel koud, maar lekker voor de voetjes. Na heerlijk gerelaxed te hebben gaan we eten bij Lo's. Dat is een chinees restaurant wat goed beoordeeld wordt in ons boekje. We nemen soep, kip met cashewnoten, rijst met garnalen en veel vlees. Het eten is erg goed en smaakvol. We gaan op tijd naar bed.
 |
 |
 |
Las Vegas by night
Zaterdag 25 september. Bij het opstaan is het alweer meteen heerlijk weer. We eten op de kamer en pakken koffie en thee bij de incheckbalie en rijden de 93 noord richting Las Vegas. Dit is een kaarsrechte weg door het dessert. Bij Willow beach aan het Lake Mead hebben we de eerste stop. Dit is een uitloper van de Colorado rivier. Het heeft palmbomen en een aanlegsteiger. Mensen zijn druk bezig om hun boot in het water te rijden om vervolgens een dagje te picknicken op het water. In het water zwemmen mooie grote vissen, die uit je hand eten. Geweldig. We eten lekker een ijsje op het terras en rijden daarna verder langs het meer. Het is een mooie route en zeer de moeite waard. Ook dit is een Nationaal Park. Als we de bergen uit komen rijden hebben we een mooi uitzicht op Las Vegas. Je ziet heel mooi de strip liggen. We besluiten om een keer s'avonds naar dit punt terug te gaan. Las Vegas by Night. We gaan nu eerst naar een supermarkt en halen wat broodjes en kippenvleugeltjes, die we opeten in de auto met airco want het is erg warm. De kippenvleugeltjes zijn erg lekker gekruid (uitzonderlijk) We gaan verder naar Death Valley. Om daar te komen moeten we door Las Vegas. We verbazen ons over de grote van de stad. We rijden nog een stukje door de desert op weg naar Beaty. We zoeken een hotel met zwembad, want de temperatuur is alweer aardig gestegen. We komen bij een hotel met casino en een heel mooi zwembad. De kamers zijn niet goedkoop, maar ja. Na onze koffers op de kamer te hebben gezet, nemen we een frisse duik in het zwembad. Daarna in de warme hottub. Heerlijk. De stoelen bij het zwembad zijn perfect en we genieten van de zon. Na deze heerlijke middag nemen we een hapje te eten in het restaurant van het casino. Dit lijkt in het begin een nachtmerrie te worden. De bediening is erg slecht. Wat we niet gewend zijn tot nu toe. Maar het eten maakt veel goed. Daarna nog een biertje aan de bar van het casino, waar we getrakteerd worden op live music en dan heerlijk slapen in ons super groot bed.
Death Valley
Zondag 26 september. 07.30 uur wakker en heerlijk gegeten aan het zwembad. De temperatuur is zelfs nog wat fris. Op weg naar Death Valley. Genoeg water, frisdrank en eten mee. Onderweg wordt het al warmer. In Death Valley komen we erachter dat er diverse routes zijn afgesloten ivm een grote overstroming van enkele maanden geleden. We zien er foto's van in het Visitor center. Het ziet vreselijk uit. Hele weggedeeltes zijn weg gespoeld. Jammer voor ons, maar er zijn ergere dingen. De temperatuur is opgelopen tot 105 F iets meer dan 40 graden. We lopen een stukje door de zandduinen. We drinken koffie en chocomelk op de veranda van een gift-shop en daarna rijden we verder naar Badwater (het laagste punt). Death Valley is erg apart en mooi. Berry heeft last van de warmte en tegen 15.00 uur rijden we terug naar het hotel. Heerlijk aan het zwembad. We gaan in de avond eten bij een ander casino. Hier loopt alles op rolletjes en het eten is ook goed. Daarna nog even een pilsje in ons eigen casino. Helaas geen live music, maar wel tijd om het dagboek bij te werken. Het was weer een heerlijke warme dag.
 |
 |
 |
Terug in Las Vegas
Maandag 27 september. De zon staat alweer hoog aan de hemel en we gaan weer heerlijk ontbijten bij het zwembad. Dat was ons gister goed bevallen. Daarna koffers pakken en op weg naar ons beginpunt van de reis, Las Vegas. Het is een heel mooie weg en de muziek (vette jingles en golden olies) op de radio maken het plaatje van Amerika compleet. We rijden nog even naar Death Valley Junction om te kijken of we nog wat herkennen van de vorige keer, maar alles is veranderd. De telefooncel met de kogelgaten staat er niet meer en het huisje is ook weer bewoond. Tegen 12.00 uur rijden we Las Vegas binnen en gaan op zoek naar een hotel met zwembad voor de laatste 3 nachten. We komen uiteindelijk uit bij het motel wat we gezien hebben, toen we de eerste dagen in Las Vegas waren. We hebben nu uitzicht op de Stratosphere. Drie nachten voor $115 is te doen. Nadat we de koffers hebben weggezet, even lekker rondwandelen en dan heerlijk aan het zwembad liggen. Het water is koud, maar niet zo fris als gisteren. Na een heerlijke middag luieren aan het zwembad, gaan we eten bij één van de casino's. We besluiten om het buffet te nemen bij de Golden Coast. We moeten het hele casino door om bij het buffet te komen. We blijven ons verbazen over de grote van de casino's. Het is echt Mega. Het buffet is geweldig. Er wordt live gekookt en gebakken, de smaak is erg goed. Na het eten lopen we weer door het casino terug en stoppen bij een pokertafel waar chinezen Baccarat spelen. Ze zijn druk met het wisselen van $100 biljetten. In de korte tijd dat we staan te kijken zeker al voor enkele duizenden dollars! Ongelofelijk. Met de auto rijden we over de strip terug naar ons motel.
Shoppen
Dinsdag 28 september. We worden tegen 08.00 uur wakker en besluiten om ook het ontbijt bij de Golden Coast te nemen. Wat een eten, onvoorstelbaar. Gisterenavond ook al. Echt ongelooflijk. Als je ook ziet wat die Amerikanen naar binnen werken. Het is niet raar dat ze zo fors zijn zeg maar. Na het ontbijt gaan we shoppen bij de Boulevard mall en de Outlet mall. Tegen 15.00 hebben we het gezien en gaan we terug naar de strip. Daar hebben we nog wat casino's niet goed bekeken. We lopen binnen bij Mandela Bay, Excaliber en New York. Het zijn allemaal mooie casino's met hun eigen thema. Het is meer dan de moeite waard weer. Je kijkt je ogen uit. Ongetwijfeld zullen veel mensen het afschuwelijk vinden. Ik ben van mening dat je ervan houd of dat je het afschuwelijk vind. Wij vinden het heerlijk, en onvoorstelbaar. Als je maar enige vorm van gokverslaving in je hebt, moet je hier niet zijn. Voor het avondeten gaan we weer naar het Golden Coast Buffet. Wat weer heerlijk is. Na het eten rijden we naar een mooi uitzichtpunt net iets buiten de stad. (Hollywood drive) Het uitzicht over de strip is geweldig. Las Vegas at Night.
 |
 |
 |
Las Vegas Strip
Woensdag 29 september. 08.00 uur wakker. Helaas weer een koude douche. De douche is gisteren gemaakt en nu alweer kapot. Toch maar even douchen, dan maar koud. Lekkere muffins en melk gehaald bij een winkel naast ons. Heerlijk ontbijten bij ons zwembad. We besluiten om maar lekker bij het zwembad te blijven zitten. Tegen 12.00 uur is het warme water er weer en na een heerlijke douche rijden we de stad in naar het Hard Rock-cafe. We willen een T-shirt meenemen voor Wout, Berry koopt er zelf ook een. Daarna parkeren we de auto in de parkeergarage van Paris Paris. We lopen nog wat casino's door, zoals Paris Paris, La Mirage, Caesars Palace en de Venetiaan. Het blijft mooi. Never change a winning team, dus gaan we weer eten bij Golden Coast. Gelukkig kun je daar ieder avond iets anders eten want het buffet is gebaseerd op zeven verschillende landen. Na het eten lopen we nog een keer de strip over en blijven staan bij de vulkaan uitbarsting van La Mirage en de fonteinen van het Bellagio. Die waterfonteinen zijn werelds. 23.00 naar bed.
Weer naar huis
Donderdag 30 september. Om 05.00 uur gaat de wekker. De laatste spullen inpakken. We drinken koffie en thee bij de winkel naast ons. (is hele nacht open) En gaan we op weg naar het vliegveld. We moesten de sleutel en de afstandbediening inleveren bij de moteleigenaar, die ook al wakker is. Het is nog steeds druk op de strip. We leveren de auto in op het vliegveld en met enige weemoed geven we de autosleutels af. Het busje van Dollar rent a Car brengt ons naar de incheckbalie. De vlucht terug was perfect. We hebben een groot gedeelte van de vlucht onbewolkt weer. We kunnen de Canyon's en de meren goed zien liggen. Voor we het weten landen we weer op Schiphol.
Het was echt een geweldige vakantie en Las Vegas is uniek.